Wat is DNA?

DNA is de afkorting van (in het Engels): Desoxyribo Nucleic Acid, wat zich vertaald in het Nederlands als: desoxyribo-nucleïnezuur. Dit DNA bevat de code waarin al onze erfelijke eigenschappen en informatie zijn vastgelegd.
Al in 1953 ontdekten de onderzoekers James Watson en Francis Crick dat het DNA de vorm heeft van een spiraalvormige draad die samen met een andere DNA-draad een zogenoemde dubbele helix vormt. De vorm van de DNA-helix lijkt dus op een soort wenteltrap als het ware.

De zijkanten van deze trap bestaan uit een suiker (desoxyribose) en een zuur (fosforzuur). De treden worden gevormd door de basen: er zijn steeds twee basen met elkaar verbonden die samen weer een trede van de trap vormen. Basen zijn chemische stoffen.

Basen

Het DNA bevat vier verschillende basen:

Adenine (A),
Thymine (T),
Cytosine (C) en
Guanine (G).

Adenine koppelt altijd aan Thymine en Cytosine altijd aan Guanine. Wanneer de volgorde van de ene streng bekend is, kunnen we dus afleiden wat de volgorde van de andere streng zal zijn. Met andere woorden, de strengen vullen elkaar aan. De basen volgen elkaar op in één lange draad, met steeds een andere volgorde. Deze lange reeks van basen bevat de code voor al onze erfelijke eigenschappen. Deze code is bij elk mens verschillend.

Celkern

De celkern is het onderdeel van de cel die alles regelt. Hierin bevindt zich het DNA. Als de DNA-strengen uit één celkern achter elkaar gelegd zouden worden, ontstaat een draad van maar liefst twee meter! Een celkern is daarvoor te klein, want een gemiddelde cel heeft een diameter van ongeveer vijftien miljoenste meter kun je nagaan. Daarom zijn de draden rondom eiwitbolletjes gewonden. Op deze manier ontstaat de structuur die we chromatinedraad (chromatine) noemen. Deze chromatinedraad is vervolgens weer opgevouwen tot een chromosoom.

BRON: Op erfelijkheid.nl vind je betrouwbare informatie over erfelijkheid, erfelijke aandoeningen en genetisch onderzoek. www.erfelijkheid.nl